Yazarına okurun kalbinde özel bir yer açan, birkaç şaşırtıcı sözcükle bir düzine aptallığı yerle bir eden bir eser.

Maraş Katliamı, Türkiye'nin yakın tarihinde en acıtıcı ve en ağır cinayetlerin yaşandığı bir “olay” değildir yalnızca. Öldürülen ve yaralanan insanların, talan edilen/yakılıp yıkılan evlerin ve işyerlerinin önümüze koyduğu vahamet, resmi olarak gösterilenin çok ötesindedir.

“Nefes alamıyorum!” ABD’nin Minneapolis kentinde Mayıs 2020’de siyahi George Floyd’un polis tarafından boğazına bastırılarak öldürülmesinden önce söylediği son sözdü bu.

Güney Afrikalı devrimci Steve Biko'ya (1946-1977) göre, beyazlık halleri ve beyazlık imtiyazları ideolojiler ve siyasetler üstüydü. Beyaz liberaller ve Marksistler, gerçek birer liberal ve Marksist olamıyorlardı, çünkü liberallikten ve Marksistlikten önce gelen, ideolojilerini belirleyen beyazlıklarıyla ciddi bir hesaplaşmaya giremiyorlardı.

Irkçılık nedir? Bu sözcük, yüzyıllar boyunca milyonlarca siyah insanın günlük gerçekliğinde karşılık bulsa da –belki de bu gerçekliğin olağan sayılmasından ötürü– pek seyrek tanımlanmıştır.

Sınıfa, ırka, etnik kökene, cinsiyete dair ayrımcı pratikleri sınırlamaya, denetlemeye, hatta gerektiği yerde yasaklamaya yönelen bütün önlemlere rağmen ayrımcılık, biçim değiştirmiş ve gündelik yaşamın içine sızmış ama görünürlüğü azalmış olarak önemli bir sorun olmayı sürdürüyor.

Kapitalizmin egemenliğinin tüm dünyada ciddi biçimde tartışma konusu olduğu, alternatif yolların hayalden ibaret olmayıp gerçek bir ihtimal olarak belirdiği bir çağda Rodney, Afrika'nın gelişmesine giden yolun...